Er was eens een meisje
Ze voelde en zag een hoop
Daarvan maakte zij een levens wijsje
Iedereen ging met haar aan de loop
Zij wist wat ze wist
Trok door het land der verwondering
Heeft van alles gewist
Ze bekwam steeds meer zonderling
Het meisje bleek anders te zijn
Verborgen tools en symbolen te dragen
Een mystieke onzichtbare licht lijn
Meestens naar het onkenbare te vragen
Het meisje werd vrouw
Met vurige wensen omtrent een liefdevolle wereld
Liefde bracht haar inzichten van trouw en au
Opende haar liedjes boek van dichterlijke held
Zij voelde dat ze een opdracht had
In de vorm van heling en reis
Er vormde zich een levensboek op klad
Zij schreef haar eigen wijs
Liefde verkleedde zich in verwezenlijking
Bezielend met bloed en verf
Door volharding innerlijke verrijking
Doorspekt met lol en verderf
Om zo te komen tot vergaande transitie
Er bestaat slechts wilskracht
Voor de rest is er niets nie
Een zonnestraal uit de bron
Belichaamd met een begin
Ze wist dat ze het kon
Tot en met het einde erin
Zij begreep dat de uitingen der kunst
Haar uitwerkingstaal deed verspreiden
Luidop met een stem van binnenuit als gunst
Met gedachten als een heiden
Verantwoording nemend voor al haar energie
Intuïtie verder ontwikkelend tot eenvoud leven
Om uit te sluiten lethargie
Heerlijk van binnenuit te beven
Pol kan jij een madzub zijn?
Ja ik denk het wel vanuit mijn 1ste projectors lijn